BIOGRAFIA
Maurice Ravel (1875-1937) był francuskim kompozytorem, pianistą i dyrygentem. Sławy przyniosło mu styl muzyczny, który łączył elementy impresjonizmu i neoklasycyzmu. Wiele jego dzieł, takich jak Boléro i Rapsodia hiszpańska, uznawanych jest za jedne z najbardziej wpływowych w XX wieku.
Ravel urodził się w baskijskim mieście Ciboure we Francji. Jego ojciec, Pierre-Joseph Ravel, był szwajcarskim zegarmistrzem, a matka, Marie, była Baskijka. Ravel miał styczność z szerokim spektrum muzyki w bardzo młodym wieku, w tym z muzyką swoich baskijskich przodków i popularną muzyką epoki. Zaczął uczyć się gry na fortepianie w wieku siedmiu lat i szybko pokazał niezwykły talent muzyczny. W wieku 14 lat rozpoczął studia w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem nauczycieli, takich jak Gabriel Fauré i André Gedalge. Wygrał Prix de Rome w 1901 roku, co umożliwiło mu studia we Włoszech przez rok. Po powrocie do Paryża zaczął zdobywać sławę jako kompozytor, tworząc dzieła, takie jak utwór fortepianowy Jeux d'eau i cykl piosenek Shéhérazade.
Najbardziej znane dzieła Ravela obejmują orkiestralne Boléro i Daphnis et Chloé oraz fortepianowe Pavane pour une infante défunte i Le Tombeau de Couperin. Pisał także muzykę filmową, w tym do filmu z 1931 roku Un dimanche à la campagne. Ravel zmarł w 1937 roku w wieku 62 lat po wystąpieniu u niego krwotoku śródmózgowego.